«Σπάνια περνάει μια μέρα, φαίνεται», έγραψε Εκτύπωση Αποτυπώσεων Ο αρχισυντάκτης Mark Michelson σε ένα πρόσφατο σχόλιο, «ότι δεν ακούω για τουλάχιστον μία συναλλαγή συγχωνεύσεων και εξαγορών στον κλάδο της εκτύπωσης». Υπάρχει λόγος που συνεχίζουν να εμφανίζονται στο ραντάρ του.
Οι συγχωνεύσεις και οι εξαγορές μπορεί να μην είναι ο χτύπος της καρδιάς του κλάδου, αλλά παρέχουν πολλή από τη νευρική του ενέργεια – τη δυναμική αναδόμηση που ανακαλύπτει εκ νέου τις αναπτυσσόμενες εταιρείες, δύει εκείνες που βρίσκονται στο τέλος του κύκλου ζωής τους και βοηθά τη βιομηχανία να προσαρμοστεί όπως πρέπει στο παντοκάναλο περιβάλλον στο οποίο κάθε εκτυπωτική εταιρεία μαθαίνει πώς να λειτουργεί.
Κανείς δεν παρακολουθεί την κατάσταση των συγχωνεύσεων και εξαγορών της τυπογραφικής βιομηχανίας πιο στενά από τις εταιρείες συμβούλων Graphic Arts Advisors (GAA) και New Direction Partners (NDP), οι οποίες έπαιξαν καθοριστικό ρόλο σε αξιόλογες πρόσφατες συμφωνίες. Οι εντολείς τους βλέπουν σταθερό σφρίγος στην αγορά συναλλαγών συγχωνεύσεων και εξαγορών.
«Σταθερά και διαφορετικά»
Ο ρυθμός της δραστηριότητας συγχωνεύσεων και εξαγορών μεταξύ των εταιρειών εκτύπωσης και συσκευασίας ήταν «σταθερός και ποικίλος» πέρυσι και φαίνεται πιθανό να παραμείνει έτσι και το 2018, σύμφωνα με τον Mark Hahn, διευθύνοντα σύμβουλο της GAA. Σημειώνει ότι συναλλαγές συγχωνεύσεων και εξαγορών πραγματοποιούνται και σε άλλα μέρη της αλυσίδας εφοδιασμού έντυπων, συμπεριλαμβανομένων των τομέων χαρτιού και εξοπλισμού.
Paul Reilly
Ο Paul Reilly του NDP λέει ότι μια αγορά συγχωνεύσεων και εξαγορών που παραμένει «σχετικά εύρωστη» έχει δώσει στην εταιρεία του ένα πλήρες πλήθος συμφωνιών για να εργαστεί καθώς αρχίζει το νέο έτος. Ο συνιδρυτής του, Peter Schaefer, παρατηρεί ότι η αγορά εξακολουθεί να γέρνει υπέρ των πωλητών, αν και οι υποψήφιοι αγοραστές έχουν επίσης πλεονεκτήματα.
Η διατήρηση των εταιρειών συμβούλων απασχολημένων είναι η συνεχής ενοποίηση του κλάδου. Καθώς η βάση της συρρικνώνεται και η φύση της ζήτησης για έντυπα συνεχίζει να αλλάζει, οι εταιρείες που έχουν επιβιώσει χρειάζονται νέους τρόπους προσαρμογής. Επειδή η οργανική ανάπτυξη σε μια περιορισμένη αγορά είναι πιο δύσκολο να επιτευχθεί, η ανάπτυξη μέσω εξαγοράς λαμβάνει μεγαλύτερη προσοχή ως στρατηγική εναλλακτική λύση.
Έπειτα, λέει ο Χαν, υπάρχει το «καθαρό και απλό» γεγονός του τι συμβαίνει όταν οι διευθυντές των οικογενειακών επιχειρήσεων εισέρχονται στην ανώτερη ηλικία τους. Για τους ιδιοκτήτες τρίτης και τέταρτης γενιάς που έχουν «αντέξει την καταιγίδα» και δεν επιθυμούν να συνεχίσουν να συμμετέχουν, η πώληση είναι η λογική έξοδος. Υπάρχουν πολλοί τέτοιοι ιδιοκτήτες στον κλάδο και είναι ο λόγος που ο Χαν πιστεύει ότι για τα επόμενα 10 χρόνια, η επιχείρησή του θα καθοδηγείται «σε μεγάλο βαθμό από τα δημογραφικά στοιχεία».
Όλες οι συγχωνεύσεις και συγχωνεύσεις είναι ευαίσθητες στο χρόνο και η NDP προτρέπει τους πελάτες της να έχουν τα μάτια τους στο μεγάλο ρολόι που τρέχει για την οικονομία στο σύνολό της. Όπως το θέτει ο Schaefer με τη γλώσσα μόνο εν μέρει στο μάγουλο, «Πουλήστε την επιχείρησή σας ένα χρόνο πριν από την επόμενη ύφεση — αν δεν είναι ήδη πολύ αργά». Ορισμένοι οικονομολόγοι, εξηγεί, πιστεύουν ότι έχουμε καθυστέρηση για μια διόρθωση. Ο δεύτερος χρόνος μετά τις προεδρικές εκλογές θεωρείται ότι είναι μια περίοδος ιδιαίτερα υψηλού κινδύνου για οικονομικές αναταράξεις.
«Μην σας αφήνουν στο σταθμό M&A μετά την αναχώρηση του τρένου», συμβουλεύει ο Schaefer. Αυτό συνέβη σε πολλούς ιδιοκτήτες μετά τη «Μεγάλη ύφεση» που έληξε το 2009, και ο Schaefer πιστεύει ότι οι ιδιοκτήτες που έχουν εργαστεί από τότε για να αποκαταστήσουν την υγεία των εταιρειών τους πιθανότατα δεν θα θέλουν να το ξαναπεράσουν – ειδικά αν είναι τώρα περισσότερο από 60 ετών.
Αγορές με την υψηλότερη ζήτηση
Οι ιδιοκτήτες που εκμεταλλεύονται την παρούσα στιγμή για να αγοράσουν ή να πουλήσουν θα βρουν ξεχωριστές προτιμήσεις της αγοράς στην εργασία τους, με ορισμένους τύπους εταιρειών πιο επιθυμητούς από άλλους. Οι σύμβουλοι συμφωνούν ότι οι συσκευασίες και οι ετικέτες είναι εκεί όπου η δράση είναι πιο καυτή και ότι οι παραγωγοί ευέλικτων συσκευασιών είναι οι πιο καυτές στόχοι απόκτησης από όλους. Η προβολή λιανικής και το POP, το μεγάλο σχήμα, η ψηφιακή εκτύπωση και το άμεσο ταχυδρομείο είναι επίσης καλές επιχειρήσεις από την άποψη συγχωνεύσεων και εξαγορών.
(Κάντε κλικ στη λίστα για μεγέθυνση)
Στην ιδανική περίπτωση, οι εταιρείες που τοποθετούνται προς πώληση θα πρέπει να είναι αναπτυσσόμενες και κερδοφόρες και να έχουν κάνει μελλοντικές επενδύσεις σε λογισμικό και αυτοματοποίηση ροής εργασιών. Η πραγματικότητα είναι, ωστόσο, ότι ορισμένες επιχειρήσεις εκτύπωσης αποτυγχάνουν να φτάσουν σε αυτά τα επίπεδα και αγωνίζονται απλώς να παραμείνουν πάνω από το νερό.
Όπως σημειώνει ο Hahn, «αν η διοίκηση της εταιρείας δεν ξέρει τι κάνει την επόμενη Τετάρτη», η επιχείρηση δεν θα είναι υποψήφια για το είδος της συμφωνίας που προσφέρεται σε μια εταιρεία με σαφή στρατηγική κατεύθυνση, ροή επαναλαμβανόμενων παραγγελιών και σταθερή κερδοφορία.
Ο Schaefer συμφωνεί ότι περισσότερο από ποτέ άλλοτε, «βλέπουμε έναν κλάδο που έχουν και δεν έχουν» σε όρους συγχωνεύσεων και εξαγορών. Επισημαίνει, ωστόσο, ότι υπάρχει ελπίδα για εταιρείες που αντιμετωπίζουν δύσκολα οικονομικά προβλήματα στον τύπο της συναλλαγής συγχωνεύσεων και εξαγορών που είναι γνωστή ως „tuck-in“: μια συμφωνία στην οποία το κύριο συμφέρον του αγοραστή είναι το λογιστικό βιβλίο του πωλητή. Το εργοστάσιο, ο εξοπλισμός και το προσωπικό δεν περιλαμβάνονται συνήθως στα tuck-ins, αν και μπορεί να είναι.
Μια εταιρεία που θέλει να προσθέσει παραγωγική ικανότητα ή να δημιουργήσει ένα αποτύπωμα σε διαφορετική περιοχή μπορεί να το κάνει είτε εξαγοράζοντας μια άλλη εταιρεία ως συνεχιζόμενη επιχείρηση με ανέπαφα τη λειτουργία και το εργατικό δυναμικό της. Σε αυτόν τον τύπο συναλλαγής, το βασικό στοιχείο είναι ένα πολλαπλάσιο του EBITDA (κέρδη προ φόρων, τόκων και αποσβέσεων): η αριθμητική που καθορίζει την τιμή αγοράς. Γενικά, όσο πιο επιθυμητή είναι η εταιρεία, τόσο μεγαλύτερη είναι η πολλαπλή και τόσο πιο γλυκιά η συμφωνία για τον πωλητή.
Ευημερήστε και Πολλαπλασιάστε
Ένα πολλαπλάσιο EBITDA, λέει ο Reilly, είναι συνάρτηση της αντιληπτής ανάπτυξης της εταιρείας που εξαγοράζεται και επίσης του μεγέθους των εσόδων της, έτσι ώστε μια επιχείρηση με υψηλότερες ετήσιες πωλήσεις από μια άλλη επιχείρηση του ίδιου τύπου μπορεί να λάβει κλασματικά υψηλότερο πολλαπλάσιο. επισης. Οι εταιρείες που θεωρούνται «έχοντες», ειδικά οι εταιρείες συσκευασίας, ενδέχεται να προσελκύουν προσφορές που βασίζονται στο πολλαπλάσιο του 6. για λιγότερο προκατειλημμένες επιχειρήσεις, ο αριθμός μπορεί να είναι πιο κοντά στο 3x.
Peter Schaefer
Ο Reilly σημειώνει ότι μερικές φορές, οι εταιρείες με λίγα EBITDA έχουν υπερβολικά υψηλά πολλαπλάσια. Αυτά βασίζονται στην αξία των υποκείμενων περιουσιακών στοιχείων και δεν πρέπει να παραπλανούν τους πωλητές των οποίων οι εταιρείες έχουν μετρήσιμο EBITDA, λέει.
«Πρέπει να υπάρχει ένα «E» για να υπάρχει EBITDA», συμβουλεύει ο Hahn. Κατά την αξιολόγηση της αξίας μιας εταιρείας, εκτός από το EBITDA, το τμήμα αγοράς, τη συγκέντρωση λογαριασμού και τις υποκείμενες αξίες ενεργητικού, η GAA λαμβάνει επίσης υπόψη αυτό που ο Hahn αποκαλεί «τα τέσσερα D της αξίας» – χαρακτηριστικά που αυξάνουν την αξία στη σημερινή αγορά για εταιρείες εκτύπωσης: ψηφιακή εκτύπωση. διαχείριση δεδομένων; Εμφάνιση γραφικών με ευγενική παραχώρηση ευρείας μορφής. και υπηρεσίες σχεδιασμού. Κατά την άποψη του Hahn, μια εταιρεία με μοναδικές δυνατότητες διανομής κερδίζει επιπλέον μισό «D».
Ο Hahn λέει ότι τα πολλαπλάσια για εμπορικούς εκτυπωτές κυμαίνονται επί του παρόντος σε πολύ γενικούς όρους από 3,5 έως πιθανώς 5 ή 6, ανάλογα με πολλούς παράγοντες, συμπεριλαμβανομένων των χαρακτηριστικών „4D“. Στη συσκευασία, το πολλαπλάσιο θα μπορούσε να είναι 5 ή 6 για παραγωγούς αναδιπλούμενου χαρτοκιβωτίου, 6 για εκτυπωτές ετικετών και 7 ή 8 για εργασίες ευέλικτης συσκευασίας.
Ο Hahn, ο Schaefer και ο Reilly συμφωνούν ότι παρόλο που οι ιδιοκτήτες εταιρειών εκτύπωσης γενικά κατανοούν τι είναι το EBITDA και πώς λειτουργούν τα πολλαπλάσια, πολλοί δεν έχουν ρεαλιστικές ιδέες για το τι θα άξιζε πραγματικά η εταιρεία τους για τους αγοραστές. Ο Ράιλι λέει ότι οι άνθρωποι κάνουν λάθος είτε βασίζοντας τη σκέψη τους στο «τι συνέβη τη δεκαετία του 1990», όταν ο κλάδος ήταν ακόμα σε έξαρση. ή υποθέτοντας ότι άλλοι θα πληρώσουν για μη πραγματοποιηθείσες δυνατότητες στις επιχειρήσεις τους που οι ίδιοι δεν κατάφεραν να αναπτύξουν.
Συνηθισμένο λάθος για τους πωλητές
Οι πωλητές σχεδόν πάντα υπερεκτιμούν την αξία του εξοπλισμού τους, σύμφωνα με τον Hahn. Ο μόνος τρόπος για να έχουμε μια ακριβή εκτίμηση, προσθέτει, είναι μέσω μιας επαγγελματικής, ειδικής για τη βιομηχανία αξιολόγησης εξοπλισμού, τα αποτελέσματα της οποίας πιθανότατα θα εκπλήξουν πολλούς.
Ενθαρρυντικά νέα για τους ιδιοκτήτες εταιρειών με σταθερή αξία είναι ότι οι αγοραστές βρίσκονται εκεί έξω και τις αναζητούν – και ότι τυχόν προσφορές που μπορεί να κάνουν θα είναι καλά χρηματοδοτημένες.
Ο Χαν αποκαλεί τις τράπεζες «πολύ πρόθυμες να δανείσουν» κεφάλαια απόκτησης σε ειδικευμένους δανειολήπτες με επιτόκια που παραμένουν χαμηλά. Οι τράπεζες που διέγραψαν την τυπογραφική βιομηχανία πριν από πέντε χρόνια είναι ανοιχτές να συναλλάσσονται μαζί της τώρα, συμφωνεί ο Schaefer. Ο Reilly επισημαίνει ότι οι τράπεζες βασίζουν τις αποφάσεις τους για δανεισμό στις ταμειακές ροές και τις εξασφαλίσεις, ειδικά στις τελευταίες. «Όταν υπάρχει η ασφάλεια», λέει, «φαίνεται ότι υπάρχουν χρήματα».
Μαρκ Χαν
Οι κύριες τράπεζες δεν είναι οι μόνες πηγές χρηματοδότησης για συγχωνεύσεις και εξαγορές. Ο Hahn λέει ότι η GAA προσεγγίζεται τακτικά από επενδυτές ιδιωτικών κεφαλαίων (PE) που θέλουν να δημιουργήσουν ή να επεκτείνουν πλατφόρμες εκτύπωσης και συσκευασίας. Σύμφωνα με τον Schaefer, περίπου το 50% των συμφωνιών του NDP χρηματοδοτούνται επί του παρόντος με ιδιωτικά κεφάλαια, μερικά από αυτά προέρχονται από εταιρείες «μπουτίκ» PE που αναζητούν ευκαιρίες σε συγκεκριμένες περιοχές ή κλάδους.
Με το 2018 να δείχνει κάθε σημάδι ότι είναι μια ακόμη δυνατή χρονιά για δραστηριότητες συγχωνεύσεων και εξαγορών, οι ιδιοκτήτες τυπογραφικών επιχειρήσεων θα κάνουν καλά να αναρωτηθούν ποιες θα πρέπει να είναι οι πρώτες τους κινήσεις προς αυτή την κατεύθυνση – ακόμα κι αν δεν σκέφτονται ενεργά να αγοράσουν ή να πουλήσουν αυτήν τη στιγμή.
Οι σύμβουλοι έχουν συμβουλές και για τους δύο τύπους συναλλαγών (βλ. πλαϊνή γραμμή παραπάνω). Ως γενική καθοδήγηση, συνιστούν την αναζήτηση ψυχής και την αυτοπειθαρχία.
Ως επίδοξος πωλητής, „πρέπει να αξιολογήσετε τον εαυτό σας“ για να βεβαιωθείτε ότι είστε προσωπικά έτοιμοι να πουλήσετε και ότι η εταιρεία σας είναι άξια πώλησης, συμβουλεύει ο Schaefer. Ο Reilly επισημαίνει ότι δεδομένου ότι η πώληση είναι κάτι που οι περισσότεροι ιδιοκτήτες κάνουν μόνο μία φορά, δεν θα πρέπει να πραγματοποιηθεί χωρίς την κατάλληλη επαγγελματική συμβουλή. Το ίδιο ισχύει για τους αγοραστές, ακόμη και εκείνους που έχουν περάσει από περισσότερους από έναν κύκλους απόκτησης.
«Μείνετε συγκεντρωμένοι», προτρέπει ο Χαν τους πωλητές. «Διαχειριστείτε την εταιρεία σας σαν να μην την πουλάτε». Οι αγοραστές, λέει, χρειάζονται μια συνεκτική στρατηγική και σαφή κριτήρια απόκτησης.
Είτε τους αρέσει είτε όχι…
Οι συγχωνεύσεις και οι συγχωνεύσεις δεν είναι μια απαράμιλλη ευλογία για τον κλάδο. Μπορούν να κλείσουν εργοστάσια, να εξαλείψουν θέσεις εργασίας και να διαγράψουν χρόνια περήφανης παράδοσης. Και, όπως γράφει ο Michelson, όταν οι αγοραστές στοχεύουν συγκεκριμένους τομείς με επιθετικές εξαγορές, «ο αντίκτυπος μιας τέτοιας ενοποίησης στον κλάδο της εκτύπωσης στο σύνολό της από την άποψη της επιχειρηματικής καινοτομίας, της ευκινησίας και της δημιουργίας θέσεων εργασίας και σταθερότητας, γίνεται συζητήσιμος».
Ωστόσο, οι συγχωνεύσεις και εξαγορές είναι και θα παραμείνουν μια πραγματικότητα της εκτυπωτικής επιχείρησης και τελικά σχεδόν κάθε εταιρεία θα επηρεαστεί από αυτές με τον ένα ή τον άλλο τρόπο. Αν υπάρχει μια αδιαμφισβήτητη τάση στην εκτύπωση συγχωνεύσεων και εξαγορών, αυτό είναι σίγουρα.
